عصفور

انسان عقلایی در نظام سرمایه‌داری متعارف چهار ویژگی مهم دارد:

اولا، خودخواه است؛ بدین معنا که صرفا به دنبال منافع شخصی خود است.

ثانیا، لذت طلب است؛ یعنی در تمام تصمیمات و برنامه‌های اقتصادی خود، به دنبال کسب لذت است و البته این لذت نیز صرفا مادی تعریف می‌شود.

ثالثا، تنوع طلب است؛ یعنی به دنبال این است که از انواع کالاها و محصولاتی که وجود دارد، بهره مند شود.

رابعا، بی نهایت طلب است؛ یعنی هرقدر که بخورد و هر اندازه که داشته باشد، همچنان تمایل خواهد داشت که مقادیر بیشتری کسب کند.¹

حالا با این حساب اربعین یک دارالمجانین بزرگ است و آنقدر بزرگ که عقلا از دیوارکشیدن به دورش بازمانده‌اند و انگشت حیرت به دهان گرفته اند که کدام دوگانه علوم اجتماعی، کدام وجه انسان مادی و کدام ناهنجاری روانی این همه دیوانگی را اقتضا می‌کند؟

آیات الهی در هر زمانی هستند اما به گونه‌ای که همیشه حمقا بتوانند انکار کنند؛

«ولا تکونن من الذین کذبوا بآیات الله فتکون من الخاسرین»

1.بریده‌ای است از کتاب اقتصادی مقاومتی نوشته استاد حجت الله عبدالملکی، نشر سدید.

[سفرنامه بنویسم یا کیه که بخونه؟]