امروز 7 اسفند 1401 است. من احوالم بد نیست، توی اتاق نشسته‌ام و منتظرم تا ناهار برسد اما در بیرون از این اتاق، در همین اطراف چیزهای زیادی در حال فروپاشی است. عزم‌هایی در حال گسسته شدن است و مردانی بی‌حوصله از مشکلات سعی می‌کنند کارآمدترین مکانیزم دفاع روانی را برای فرار از ناکامی‌شان انتخاب کنند. کاغذپاره‌هایی با نام مصوبه، هر روز به تصویب می‌رسد، جلسات مفصلی هر ساعت در اتاق‌های دربسته برگزار می‌شود و هر لحظه هزاران نفر به این فکر می‌کنند که چطور می‌شود جلوی این سونامی را گرفت اما هیچ اتفاقی نمی‌افتد و بعید است اتفاقی هم بیافتد. سنت‌های الهی بزرگتر از امیداوری شکم‌سیرهای محبوس در اتاق‌هاست. ما با دولتی فروپاشیده طرفیم که سنت بر آن گذشته است. راه بازگشت؟ نمی‌دانم.
- ۲ نظر
- ۰۷ اسفند ۰۱ ، ۱۲:۵۳