کلید به دست، جلوی در باز
جمعه, ۲ شهریور ۱۳۹۷، ۰۸:۱۸ ب.ظ
ما چیزی رو به اونا می‌دیم که بهش نیاز ندارن.
ما، چیزی رو به اونا می‌دیم که نمیدونن چیه!
ولی مهمه.
برای همین به ما پول می‌دن، غذا می‌دن و جایی برای خواب.
اما هر لحظه هم ما رو تحقیر می‌کنن.
چون ما چیزی رو به اونا می‌دیم که بهش نیاز ندارن، نمیدونن چیه، «ولی مهمه».
[اینو پشت یه تیکه کاغذ روغنی به اندازه کف دست نوشته بودم. یهو به ذهنم رسیده بود. دوست نداشتم یادم بره و حالا دوست ندارم گم بشه.]
[خب راستش، آدمی که با پارادوکساش کنار بیاد به نظرم از هر چیزی خطرناک‌تره]
- ۹۷/۰۶/۰۲
