عصفور

اگر می‌خواهی اوضاع بهتر شود باید دست برداری از این خوی خرگوشی. باید تحمل داشته باشی، بی اعتنا باشی، گوش‌هات را ببری اصلا و عوض دویدن، فرار کردن و عرق ریختن های بیهوده، یک گوشه بنشینی و تاب بیاوری جای این همه بی‌تابی.

اصلا باید جای خرگوش، کرگدن شوی! صبح ها خیلی شیک و محکم قدم زنان بروی توی آب برکه و جای خندیدن به صدای پرنده ها و لی لی کردن های خرگوش طور اول صبحی، به این فکر کنی که اصولا کرگدن زیستن نهایتش چیست؟

[پیشانیم درد می‌کند و مسکن هم کاری نمی‌کند، البته گمانم این درد برای درآوردن یک شاخ کرگدنی چندان هم دور از انتظار نباشد.]

[گوش‌های بلندم! گوش‌هام را چه کنم؟ ببرمشان واقعا؟ :| ]