عصفور

از یه جایی به بعد فکر می‌کنی خیلی تنها شدی،

اون یه جایی جاییه که بقیه تنفرشون نسبت بهت رو ابراز میکنن. و می‌فهمی چرا بعضیا همیشه دوست دارن تو بازنده باشی.

+قیدار اگه هیچی برام نداشت، این یه جمله رو تو ذهنم گذاشت برای این وقتا؛ تیتر!

++با علی سایه بعد غذا نوشابه میخوریم، تنها لر هم کدرشته ای و حالا ساکن تهران، میگه؛ میدونی چرا بقیه از تو بدشون میاد؟ چون کلا آدما از کسایی که سرشون تو کار خودشونه بدشون میاد، فکر میکنن داره اونا رو تحقیر میکنه. بهش میگم اتفاقا من همشونو دوست دارم. می‌بینی که؟! میگه معلومه، مخصوصا محمودو. میگم اون اوضاش فرق داره، من زیر بار حرف زور یامفت نمیرم میزنم تو دهنش بخواد چرت بگه. میزنه زیر خنده و میگه واقعا که لری...

+++ خب چه لذیذ، دوست داشتن کسایی که دوستت ندارن:) یه جورایی همیشه اینطور بوده...

++++استاد می‌گفت، یا قلب آدم جای نفرته یا عشق، نه اینکه عاشق متنفر نشه، نه! عاشق از سر عشق نفرت میورزه گاهی... اما من از سر عشق هم بلد نیستم نفرت بورزم