زهر خورید تا خوش زیید

همچنان از پوست برون آیید که مار بیرون آید و همچنان روید که مور رود.

که آواز پای شما کس نشنود.

[قتیل شهاب الدین سهروردی]

دیگرشدن

اگر می‌خواهی اوضاع بهتر شود باید دست برداری از این خوی خرگوشی. باید تحمل داشته باشی، بی اعتنا باشی، گوش‌هات را ببری اصلا و عوض دویدن، فرار کردن و عرق ریختن های بیهوده، یک گوشه بنشینی و تاب بیاوری جای این همه بی‌تابی.

اصلا باید جای خرگوش، کرگدن شوی! صبح ها خیلی شیک و محکم قدم زنان بروی توی آب برکه و جای خندیدن به صدای پرنده ها و لی لی کردن های خرگوش طور اول صبحی، به این فکر کنی که اصولا کرگدن زیستن نهایتش چیست؟

[پیشانیم درد می‌کند و مسکن هم کاری نمی‌کند، البته گمانم این درد برای درآوردن یک شاخ کرگدنی چندان هم دور از انتظار نباشد.]

[گوش‌های بلندم! گوش‌هام را چه کنم؟ ببرمشان واقعا؟ :| ]

 

عقل سرخ و هرم گیزا

بغل به مرگ خودت وا کن، بخند شیخ شهاب الدین!

که غایت همه‌مان مرگ است.

که بی‌نیازی ما مرگ است.

که برگ برگ کتاب تو، همه روایتی از مرگ است.

بخند و مازلوی غمگین را، به هُرم خنده‌ی خود بشکن.

هِرم هِرم، همگی مصریم

چه موسوی و چه فرعونی.

ولی بخند و خرابم کن

تو منجنیق شو! با خنده، سراب نقش برآبم کن.

که غایت همه‌مان مرگ است،

که بی‌نیازی ما...

[بهم گفت همین که بتونم برم باز می‌رم. راست می‌گفت، بمونیم که چی بشه؟]

دارالمجانین

انسان عقلایی در نظام سرمایه‌داری متعارف چهار ویژگی مهم دارد:

اولا، خودخواه است؛ بدین معنا که صرفا به دنبال منافع شخصی خود است.

ثانیا، لذت طلب است؛ یعنی در تمام تصمیمات و برنامه‌های اقتصادی خود، به دنبال کسب لذت است و البته این لذت نیز صرفا مادی تعریف می‌شود.

ثالثا، تنوع طلب است؛ یعنی به دنبال این است که از انواع کالاها و محصولاتی که وجود دارد، بهره مند شود.

رابعا، بی نهایت طلب است؛ یعنی هرقدر که بخورد و هر اندازه که داشته باشد، همچنان تمایل خواهد داشت که مقادیر بیشتری کسب کند.¹

حالا با این حساب اربعین یک دارالمجانین بزرگ است و آنقدر بزرگ که عقلا از دیوارکشیدن به دورش بازمانده‌اند و انگشت حیرت به دهان گرفته اند که کدام دوگانه علوم اجتماعی، کدام وجه انسان مادی و کدام ناهنجاری روانی این همه دیوانگی را اقتضا می‌کند؟

آیات الهی در هر زمانی هستند اما به گونه‌ای که همیشه حمقا بتوانند انکار کنند؛

«ولا تکونن من الذین کذبوا بآیات الله فتکون من الخاسرین»

1.بریده‌ای است از کتاب اقتصادی مقاومتی نوشته استاد حجت الله عبدالملکی، نشر سدید.

[سفرنامه بنویسم یا کیه که بخونه؟]