البته بعد از هر نماز برائت از مشرکین و طواغیت رایج است و نوای مرگ بر فلان و بهمان همواره به گوش. اما اینکه یکهو ببینی بعد از نماز خیل دانشجوها با پلاکارد و دست نوشته ها این برائت را مکتوب اعلام می کنند کمی جای تعجب دارد. ندارد؟
خب شما صاحبان اخبار قطعا می گویید: البته که ندارد!
مگر کسی مانده که اینروزها توهین های ترامپ را به ملت و دولت و خاک و آب و جغرافیا و تاریخ و لباس و خوراک و پوشاک و ... ایران نشنیده باشد؟
تعجب ندارد که!
اما برای من داشت.
برای من که این روزها قوت غالبم عوض اخبار تلویزیون که مدت هاست ندیده ام و کانال های خبری تلگرامی، دروس فی علم اصول شهید صدر است و کتابهای داستانی و چندین و چند کتاب حقوقی و جامعه شناسی و فلسفه خب قطعا جای تعجب دارد. من این روزها بیشتر انتظار دارم علامه بیاید و بعد از نماز برایمان از اصول بگوید یا استاد پاکتچی باز یک جلسه درباره بررسی اصطلاحات فلسفی عقل و نفس در ترجمه یونانی به عربی بگذارد و من باز چیزی نفهمم از حرفها جز حرفهای ربطش!
به هر حال هیچ وقت گمان نمی کردم چند هفته دور بودن از اخبار این همه تاثیرات عجیب و غریب داشته باشد. و اینقدر مرا از دست خودم برنجاند. خب دانشجو درست است که باید دانشجو باشد اما باید آنقدر هم شعورش برسد که دانش فقط چپیدن توی کتابخانه و مطالعه خروار خروار کتاب نیست. وگرنه نه علامه پخمه باسواد کم داریم که می شوند بازیچه دست نه نظریه پرداز بی شعور و جدای از مردم که نظرش درد لای جرز هم نمی خورد.
خب گمانم موضوع کاملا برای خودم روشن شد:)
بهتر است از این به بعد ظهرها حداقل تیتر اصلی روزنامه ها را بخوانم وگرنه گمانم حس اصحاب کهف را داشته باشم بعد از چند هفته دیگر.
- ۰ نظر
- ۲۳ مهر ۹۶ ، ۲۱:۰۷